Άρθρα Αγγειακών Παθήσεων

Η θεραπεία της φλεβικής ανεπάρκειας - κιρσών των κάτω άκρων με την μέθοδο CLARIVEIN.

Νεότερη εξέλιξη των ενδοφλεβίων τεχνικών κατάλυσης των κιρσών. Δεν ανήκει στις θερμικές τεχνικές όπως το Laser, αλλά ο καθετήρας προκαλεί μηχανικό σπασμό και σύμπτωση των τοιχωμάτων και ταυτόχρονα χορηγεί σκληρυντική ουσία εντός της φλέβας.

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου έναντι των θερμικών τεχνικών είναι

Ταχύτερη
Ανώδυνη ( δεν απαιτείται tumescent anaesthesia)
Αποφυγή του ερεθισμού αισθητικών νεύρων και
Εκμηδένιση της πιθανότητας πρόκλησης θερμικών εγκαυμάτων

Με αποτελέσματα όπως των θερμικών τεχνικών αποτελεί εναλλακτική λύση με το πλεονέκτημα της απόλυτης τοπικής όπως και την εκμηδένιση των εγκαυμάτων.

Ανεύρυσμα Κοιλιακής Αορτής.

Ποια είναι η θεραπεία του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής;

Με κριτήριο την αύξηση του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής ( μέγεθος- διάμετρος), εκτιμάται η δυνατότητα αντιμετώπισης, ο καταλληλότερος χρόνος, όπως επίσης και η επιλογή της μεθόδου. Σημαντικό στοιχείο η ηλικία, η γενική κατάσταση, του ασθενούς αλλά και η ανατομία του ανευρύσματος για την σωστή επιλογή της μεθόδου αντιμετώπισης.

ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ

Ανοικτή χειρουργική επέμβαση.

Μέση τομή στην κοιλιακή χώρα και αντικατάσταση της ανευρυσματικής αορτής με συνθετικό μόσχευμα. Υπό γενική αναισθησία, διάρκεια χειρουργείου 2-4 ώρες. Νοσηλεία 4-5 ημερών εκ των οποίων 24 ώρες στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Πλήρης αποκατάσταση σε ένα μήνα. Δύσκολη χειρουργική επέμβαση, την οποία δεν μπορούν να υποστούν όλοι οι ασθενείς, με τελικό όμως αποτέλεσμα.

Ενδαγγειακή αποκατάσταση.

Με τομές μηροβουβωνικές (μέσω των μηριαίων αρτηριών), τοποθέτηση ενδοαυλικά, μοσχεύματος stent και προώθηση στην ανευρυσματική αορτή, με την χρήση C-arm για την καθοδήγηση. Η στήριξη του επιτυγχάνεται δια μέσου μεταλλικού σκελετού. Υπό τοπική, περιοχική ή γενική αναισθησία, με διάρκεια 1-2 ώρες. Νοσηλεία 2-3 ημερών με άμεση αποκατάσταση. Δεν είναι όλοι οι ασθενείς υποψήφιοι για ενδοαυλική αποκατάσταση. Η Υπολογιστική Αξονική Αγγειογραφία (C.T.A) θα αναδείξει την ανατομία του ανευρύσματος για τον σωστό σχεδιασμό της αντιμετώπισης. Άμεση η αποκατάσταση, με λιγότερη επιβάρυνση του ασθενούς, αλλά πολύ σημαντική η μετεγχειρητική παρακολούθηση του μοσχεύματος ανά τακτά χρονικά διαστήματα για την πρόληψη πιθανών διαφυγών ή και αύξηση του ανευρύσματος.

Παράγοντες που Συντελούν στη Δημιουργία Κιρσών.

Η ηλικία: μετά την ηλικία των 40 ετ. η συχνότητα εμφάνισης κιρσών αυξάνει σημαντικά καθώς τα τοιχώματα των φλεβών χάνουν προοδευτικά την ελαστικότητά τους τείνουν να χαλαρώνουν και να επιμηκύνονται ενώ οι βαλβίδες εξασθενούν επιτρέποντας στο αίμα να λιμνάζει στις φλέβες.

Το φύλο: οι γυναίκες τείνουν να αναπτύσσουν κιρσούς 2-3 φορές συχνότερα από τους άνδρες.

Η κληρονομικότητα: η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών με κιρσούς έχουν συγγενή πρώτου βαθμού με το ίδιο πρόβλημα. Σε γενετικούς λόγους αποδίδεται και η έλλειψη βαλβίδων που οδηγεί σε χρόνια φλεβική ανεπάρκεια άτομα νεαρής ηλικίας.

Οι ορμονικές αλλαγές: η εγκυμοσύνη αυξάνει σημαντικά τη πιθανότητα εμφάνισης κιρσών όπως επίσης και η χρόνια λήψη αντισυλληπτικών.

Η παχυσαρκία: αυξάνει σημαντικά την πίεση που ασκείται στις φλέβες και επιδεινώνει την κατάσταση.

Ο τρόπος ζωής και εργασίας: η παρατεταμένη ορθοστασία ή ακινησία, η καθιστική ζωή, η έλλειψη άσκησης, το κάπνισμα και η διατροφή.

Χρήσιμες συμβουλές στη χρόνια φλεβική ανεπάρκεια.

Πίνετε αρκετά υγρά όπως νερό, χυμούς φρούτων τσάι από βότανα.

Αποφύγετε τον καφέ, το μαύρο τσάι και το κάπνισμα.
Τρέφεστε με υγιεινό και ελαφρύ διαιτολόγιο. (Ελέγξτε το υπερβολικό βάρος).
Αποφύγετε την υπερβολική θερμότητα.
Αποφύγετε να μένετε ακίνητοι, όρθιοι ή καθισμένη για πολλές ώρες είτε στη δουλειά είτε κατά την διάρκεια των οικιακών δραστηριοτήτων.
Αποφύγετε τα στενά ρούχα και τα παπούτσια με ψηλά τακούνια.
Κάνετε τακτικά σωματικές ασκήσεις, περπάτημα, κολύμπι, ποδήλατο ή ασκήσεις για τα πόδια.
Προτιμάτε το περπάτημα που ενεργοποιεί τη μυϊκή αντλία η οποία προωθεί το αίμα προς την καρδιά.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας ξαπλώστε για 15-20 λεπτά με τα πόδια ανασηκωμένα.

Άρθρα Χειρουργικών Παθήσεων

Θυρεοειδής και Θυρεοειδεκτομή.

Ο Θυρεοειδής είναι ένας πολύ σημαντικός αδένας του οργανισμού μας. Βρίσκεται στο πρόσθιο τμήμα του τραχήλου κάτωθεν του θυρεοειδούς χόνδρου. Ο αδένας περιβάλλει την τραχεία, αποτελείται από δύο λοβούς (αριστερό και δεξιό) οι οποίοι ενώνονται με τον ισθμό. Κάποιες φορές παρατηρείται και ένας τρίτος λοβός ο πυραμοειδής.

Το όνομα του αδένα δόθηκε από την ελληνική λέξη «θυρεός» λόγω του σχήματος ασπίδας που έχει. Ο θυρεοειδής αδένας παράγει τρείς ορμόνες : την θυροξίνη Τ4, την τριιώδοθυρονίνη Τ3 και την καλσιτονίνη, οι οποίες ρυθμίζονται απο την θυρεοειδοτρόπο ορμόνη TSH. Οι ορμόνες παίζουν σημαντικό ρόλο για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού μας.

Οι κύριες παθήσεις του αδένα είναι :

Υποθυρεοειδισμός.
Υπερθυρεοειδισμός
Όζοι θυρεοειδούς
Καρκίνος θυρεοειδούς

Οι πιό συχνές, όπως ο Υποθυρεοειδισμός και ο Υπερθυρεοειδισμός εμφανίζονται με κάποια συμπτώματα. Τα πιό συχνά συμπτώματα του Υποθυρεοειδισμού είναι η δυσκοιλιότητα, η ευαισθησία στο κρύο, η αύξηση βάρους χωρίς υπερβολική σίτιση, η κατάθλιψη και η σκληροδερμία. Στον Υπερθυρεοειδισμό συναντάμε συχνότερα τρόμο στα άκρα, αύξηση νευρικότητας, ταχυκαρδία, δυσανεξία στην ζέστη, διάρροια, απώλεια βάρους παρά την αυξημένη όρεξη και εξόφθαλμος. Οταν εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα, ένα ή και περισσότερα μαζί και έχουν διάρκεια, θα πρέπει να συμβουλευτούμε τον οικογενειακό μας ιατρό ή τον ενδοκρινολόγο.

Εάν ο οικογενειακός σας γιατρός ή ο ενδοκρινολόγος διαπιστώσουν :

μεγάλη βρογχοκήλη, που δεν θεραπεύεται με φάρμακα και προκαλεί πιεστικά φαινόμενα,
πολυοζώδη βρογχοκήλη, που δεν αντιμετωπίζεται με φάρμακα.
τοξική βρογχοκήλη
όζο,ο οποίος αυξάνει σε μέγεθος ή δημιουργεί υποψία κακοήθειας

σε συνεργασία με έναν ιατρό χειρουργό προγραματίζουν την επέμβαση της θυρεοειδεκτομής. Η αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα απαιτεί την καλή ανατομική γνώση της περιοχής, λόγω της γειτνίασης του αδένα με σημαντικά όργανα, όπως νεύρα, αγγεία, την τραχεία και τον οισοφάγο.

Στις επεμβάσεις του θυρεοειδούς πλέον πραγματοποιείται ολική θυρεοειδεκτομή, εκτός σπάνιων περιπτώσεων. Η θυρεοειδεκτομή επιτυγχάνεται διαμέσου μιας τομής 3-4 εκατοστών στον τράχηλο. Οι εξελιγμένες τεχνικές και η χρήση εξιδικευμένου ηλεκτρονικού μηχανήματος ( νευροδιεγέρτη ) επιτρέπει την ασφαλή αφαίρεση του αδένα καθώς και την διατήρηση και διαφύλαξη των λαρυγγικών νεύρων.

Για την παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο μετεγχειρητικά απαιτούνται ένα με δύο εικοσιτετράωρα. Ο ασθενής μετά την επέμβαση λαμβάνει δια βίου φαρμακευτική υποκατάταση θυρεοειδικής ορμόνης και παρακολουθείται από τον οικογενειακό του ιατρό ή ενδοκρινολόγο.

Καρκίνος του Μαστού.

O πιο συχνά εμφανιζόμενος καρκίνος στις γυναίκες στην Ευρώπη είναι αυτός του μαστού, αποτελεί δε και την πρώτη αιτία θανάτου σε αυτές. Εμφανίζεται και στα δύο φύλα, αν και είναι πιο συχνός στις γυναίκες με μια αναλογία 100:1.

Είναι σημαντικό λοιπόν μία γυναίκα να γνωρίζει πώς να κάνει αυτοεξέταση του μαστού της ,πότε πρέπει να επισκεφτεί τον ιατρό της και ποιοί ειναι οι παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του μαστού.Ξεκινώντας με τους παράγοντες κινδύνου, άτομα τα οποία έχουν έναν ή περισσότερους απο τους παρακάτω παράγοντες θα πρέπει να μην αμελούν τον τακτικό έλεγχο του μαστού :

ιστορικό καλοήθους πάθησης ή και καρκίνου του μαστού,
οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού,
πρώιμη εμμηνόρροια,
καθυστερημένη εμμηνόπαυση,
κληρονομικές γενετικές αλλαγές ,
ατοκία ή ηλικία άνω των 30 κατά τον πρώτο τοκετό,
η χρήση αντισυλληπτικών δισκίων,
αυξημένη πυκνότητα μαστού,
η μακροχρόνια ορμονική θεραπεία,
ιστορικό ακτινοθεραπείας στο στήθος,
το αλκοόλ και η παχυσαρκία μετά την εμμηνόπαυση.

Για τους άντρες παράγοντες κινδύνου είναι η παχυσαρκία, η γυναικομαστία, το σύνδρομο Klinefelter.

Η αυτοεξέταση των μαστών αποτελεί την πιο σημαντική εξέταση για την πρόληψη .'Ενας οδηγός για το πώς πρέπει να γίνεται και τί πρέπει να προσέξει κανείς παρατίθεται παρακάτω.

Βήμα 1: Ξεκινήστε κοιτάζοντας το στήθος σας στον καθρέφτη με τους ώμους σας ίσια και τα χέρια σας στους γοφούς σας.

Τι πρέπει να ψάξετε :

-Εάν τα στήθη σας να είναι ομαλά σχηματισμένα χωρίς καμία παραμόρφωση ή οίδημα και να έχουν το συνηθισμένο μέγεθος, σχήμα και χρώμα.

Αν δείτε κάποια από τις ακόλουθες αλλαγές, να επιστήσετε την προσοχή του γιατρού σας:

-Πτύχωση, διόγκωση ή παραμόρφωση του δέρματος

-Μια θηλή που έχει αλλάξει θέση ή μια ανεστραμμένη θηλή (πιεσμένη προς τα έσω αντί να προεξέχει).

-Ερυθρότητα, εξάνθημα, πόνος, οίδημα

Βήμα 2: Τώρα, σηκώστε τα χέρια σας και αναζητήστε τις ίδιες αλλαγές.

Βήμα 3: Ενώ είστε μπροστά στον καθρέφτη, κοιτάξτε για τυχόν εκροή υγρού που βγαίνει από τη μία ή και τις δύο θηλές (αυτό θα μπορούσε να είναι υδαρής, γαλακτώδες, κίτρινο υγρό ή αίμα).

Βήμα 4: Στη συνέχεια, ψηλαφήστε το στήθος σας, ενώ βρίσκεται ξαπλωμένη, χρησιμοποιώντας το δεξί σας χέρι για να ψηλαφήσει το αριστερό σας στήθος και μετά το αριστερό σας χέρι για να ψηλαφήσει το δεξί στήθος σας.Χρησιμοποιήστε μια σταθερή, ομαλή αφή με την παλαμιαία επιφάνεια των δακτύλων του χεριού σας, κρατώντας τα δάχτυλα οριζόντια και μαζί. Χρησιμοποιήστε μια κυκλική κίνηση, περίπου το μέγεθος ενός τετάρτου.

Καλύψτε όλο το στήθος από πάνω προς τα κάτω,από τη μία πλευρά στην άλλη, από την κλείδα σας έως την κορυφή της κοιλιάς σας, και από τη μασχάλη σας έως το στέρνο.

Βήμα 5: Τέλος, ψηλαφήστε το στήθος σας ενώ στέκεστε όρθια ή κάθεστε. Πολλές γυναίκες διαπιστώνουν ότι ο ευκολότερος τρόπος για να ψηλαφούν τα στήθη τους είναι όταν το δέρμα τους είναι υγρό και ολισθηρό, έτσι επιθυμούν να κάνουν αυτό το βήμα στο ντους.Καλύψτε ολόκληρο το στήθος σας, χρησιμοποιώντας τις ίδιες κινήσεις χεριών που περιγράφονται στο βήμα 4.

Γυναίκες ηλικίας 20 ετών και άνω θα πρέπει να αυτοεξετάζονται μία φορά κάθε μήνα και να πραγματοποιούν κλινική εξέταση του μαστού κάθε 3 χρόνια. Από την ηλικία των 40 και άνω θα πρέπει να γινεται η κλινική εξεταση μαζί με μια μαστογραφία ετησίως.

Σε περίπτωση που κάτι διαπιστώσετε ή ψηλαφήσετε θα πρέπει να επισκεφτείτε τον ιατρό σας. Εκείνος με την σειρά του θα κρίνει εάν χρειάζεται να κάνετε μαστογραφία, υπερηχοτομογραφία,βιοψία η τέλος μαγνητική τομογραφία.

Η αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, ορμονοθεραπεία και στοχευμένη θεραπεία.

Να θυμάστε ότι η πρόληψη σώζει ζωές.Ίσως την δική σας!

Ρομποτική Χειρουργική vs Λαπαροσκοπική Χειρουργική.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας στην χειρουργική και η τηλε-χειρουργική έκανε πραγματικότητα την λαπαροσκοπική και κατ'επέκταση την ρομποτική χειρουργική .

Η Λαπαροσκοπική Χειρουργική είναι ίσως η σημαντικότερη εξέλιξη της Γενικής Χειρουργικής του 20ου αιώνα. Η λέξη λαπαροσκόπηση προέρχεται από τις λέξεις «λαπάρα» που σημαίνει κοιλιά και «σκοπώ» που σημαίνει βλέπω.Έτσι, ενώ η ανοιχτή χειρουργική επέμβαση γίνεται μέσα από μεγάλες τομές στην κοιλιά έχοντας ώς πλεονέκτημα την άμεση όραση και την αφή των οργάνων ενδοκοιλιακά ,στη λαπαροσκόπηση ο χειρουργός πραγματοποιεί την επέμβαση μέσα από μικρές τομές και βλέπει σε μεγέθυνση τα εσωτερικά όργανα του ασθενούς,μεσα απο μία οθόνη.Λαπαροσκόπηση είναι η επισκόπηση της περιτοναϊκής κοιλότητας με τηλεσκόπιο που εισάγεται στην κοιλιά διαμέσου του κοιλιακού τοιχώματος μετά από δημιουργία πνευμοπεριτοναίου.Ο Χειρουργός δια μέσου 4-5 οπών διαμέτρου 2-5χιλιοστων τοποθετεί τα λαπαροσκοπικά εργαλεία ,οι θέσεις των οποίων αλλάζουν αναλόγως το είδος της επέμβασης .Οι χειρουργικοί χειρισμοί πραγματοποιούνται έξω από το σώμα του ασθενούς μέσω των εργαλείων που μεταφέρουν τις κινήσεις εντός της περιτοναϊκής κοιλότητας υπό άμεση όραση μέσω βιντεοκάμερας και οθόνης τηλεόρασης.

Η λαπαροσκοπική μέθοδος απαιτεί μακροχρόνια εκπαίδευση και εμπειρία.

H πραγματοποίηση της χειρουργικής επέμβασης με τη μέθοδο της λαπαροσκόπησης εξασφαλίζει σημαντικά πλεονεκτήματα:

Ελάχιστο χειρουργικό τραύμα
Γρήγορη ανάρρωση
Γρήγορη έξοδο από το νοσοκομείο άρα μικρότερο κόστος νοσηλείας
Ταχεία επάνοδο στην εργασία
Ελαχιστοποίηση μετεγχειρητικού πόνου και χρήσης αναλγητικών φαρμάκων
Σχεδόν εξάλειψη των μετεγχειρητικών επιπλοκών που έχουν σχέση με το τραύμα (η διαπύηση, η διάσπαση, η κήλη).
Λιγότερες αναπνευστικές και καρδιαγγειακές επιπλοκές
Μείωση δημιουργίας μετεγχειρητικών συμφύσεων
Δίνεται η δυνατότητα αντιμετώπισης ασθενών σε βαρεία κατάσταση.

Η ρομποτική χειρουργική αποτελεί εξέλιξη της λαπαροσκoπικής χειρουργικής. Ωστόσο και η ρομποτική προϋποθέτει καλή γνώση των αρχών της λαπαροσκοπικής χειρουργικής .

Μέχρι σήμερα ήταν αδιανόητο να πραγματοποιηθεί επέμβαση απo μακριά, χωρίς δηλαδή να συνυπάρχουν ο ασθενής και ο χειρουργός στον ίδιο χώρο. Αυτός ο περιορισμός οδήγησε την NASA και τον στρατό να ξεκινήσουν έρευνες, ώστε να μπορούν να χειρουργούνται οι αστροναύτες από γιατρούς που βρίσκονταν στη γη, και αντίστοιχα οι στρατιώτες, που κινδύνευε η ζωή τους στο πεδίο της μάχης, από γιατρούς που βρίσκονταν σε κάποιο απομακρυσμένο και ασφαλές σημείο.Το χειρουργικό σύστημα da Vinci είναι το πρώτο σύστημα ρομποτικής χειρουργικής .

Το σύστημα Da Vinci αποτελείται από: Το ρομπότ με τους ειδικούς βραχίονες, τον ενδοσκοπικό πύργο και τη χειρουργική κονσόλα.

Ο χειρουργός κατευθύνει τους βραχίονες μέσω της χειρουργικής κονσόλας, έχοντας μπροστά του μια μεγενθυσμένη και τρισδιάστατη εικόνα του χειρουργικού πεδίου. Η χειρουργική κονσόλα διαθέτει λαβές, όπου τοποθετεί τα δάκτυλά του ο χειρουργός και κινεί τους ειδικούς μοχλούς σα να χρησιμοποιεί τα χέρια του.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της ρομποτικής χειρουργικής

Είναι μια ελάχιστα επεμβατική και ελάχιστα τραυματική μέθοδος.
Εξασφαλίζει ελάχιστη απώλεια αίματος.
Εξασφαλίζει μικρότερο πόνο.
Ελαχιστοποιεί την πιθανότητα διεγχειρητικών και μετεγχειρητικών επιπλοκών.
Μειώνει σημαντικά το χρόνο παραμονής στο νοσοκομείο.
Εξασφαλίζει ταχύτερη ανάρρωση.

Τα πλεονεκτήματα της ρομποτικής σε σχέση με την λαπαροσκοπική χειρουργική είναι:

Τρισδιάστατη εικόνα το χειρουργικού πεδίου-μεγαλύτερη μεγένθυση αυτού.
Εξάλειψη του τρόμου των χεριών .
Μίμηση κινήσεων του χεριού - οι ρομποτικοί βραχίονες μπορούν να πραγματοποιήσουν όλες τις κινήσεις ενός ανθρώπινου χεριού.

Τα μειονεκτήματα της ρομποτικής σε σχέση με την λαπαροσκοπική:

Το κόστος συντήρησης και αγοράς του ρομποτικού μηχανήματος με συνέπεια τον περιορισμένο αριθμό μηχανημάτων στα νοσοκομεία της χώρας μας .
Μειωμένη καμπύλη εκμάθησης απο αρκετούς χειρουργούς .
Κόστος επεμβάσεων.

Η ρομποτική χειρουργική όπως και η λαπαροσκοπική βρίσκει εφαρμογή σε πολλές ειδικότητες της χειρουργικής, όπως την Γενική χειρουργική, την Χειρουργική κατά της νοσογόνου παχυσαρκίας, την Καρδιοχειρουργική και την Θωρακοχειρουργική, την Αγγειοχειρουργική, την Παιδιατρική χειρουργική, την Ουρολογία, την Γυναικολογική χειρουργική, τη Μεταμόσχευση νεφρού για τη λήψη μοσχεύματος και την Χειρουργική ενδοκρινών αδένων.

Το μέλλον της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής είναι δυσοίωνο στην χώρα μας ,λόγω της οικονομικής κρίσης ,διότι τα περιορισμένα κονδύλια που διαθέτουν τα νοσοκομεία για την αγορά μηχανημάτων και αναλώσιμων υλικών καθιστά τις παραπάνω μεθόδους απαγορευτικές .Το σίγουρο όμως είναι ότι η συνεχιζόμενη εκπάιδευση των χειρουργών στις νέες μεθόδους και η καλή γνώση των κλασικών μεθόδων προσφέρει την καλύτερα δυνατή χειρουργική λύση .

Μετεγχειρητικές Κοιλιοκήλες.

Χειρουργηθήκατε πριν λίγο καιρό για κήλη και υποφέρετε ξανά; Tι είναι οι μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες, πώς δημιουργούνται και πώς αντιμετωπίζονται; Οι μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες έρχονται δεύτερες σε συχνότητα εμφάνισης, μετά από τις βουβωνοκήλες (10%-16%). Εδώ, το κοιλιακό περιεχόμενο προπίπτει μέσω της ουλής που σχηματίστηκε από προηγούμενη επέμβαση, στην περιοχή της κοιλιάς. Εμφανίζεται συνήθως στη μέση γραμμή, αλλά και στα πλάγια της κοιλίας μετά από αφαίρεση χολής (χολοκυστεκτομή), ή μετά από σκωληκοειδεκτομή, ή και πλάγια οσφυϊκά μετά από νεφρεκτομή. Οι κήλες μπορεί να εμφανιστούν λίγες εβδομάδες ή μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση.
Οι μετεγχειρητικές κήλες συνήθως είναι μεγάλες και συνοδεύονται από πόνο και ναυτία. Υποτροπιάζουν σε μεγάλο ποσοστό, εάν δεν γίνει η σωστή επέμβαση, και ειδικά εάν δεν χρησιμοποιηθεί πλέγμα. Συνήθως για τη διάγνωση αρκεί το ιστορικό του ασθενή και η κλινική εξέταση
Η πλέον ενδεδειγμένη και αποτελεσματική θεραπευτική παρέμβαση είναι η αποκατάσταση με χρήση πλέγματος είτε με την κλασική «ανοιχτή» χειρουργική είτε λαπαροσκοπικά είτε ρομποτικά (DA Vinci). Η επιλογή της κατάλληλης μεθόδου εξαρτάται από το μέγεθος της κήλης και τη συνολική κατάσταση του ασθενή.

Κύστη Κόκκυγος.

Η κύστη κόκκυγα (δερμοειδής κύστη ή τριχοφωλεακό συρίγγιο ή κοκκυγικό συρίγγιο) είναι μία χρόνια φλεγμονή στην περιοχή του κόκκυγα που δημιουργείται από τη διαστολή και την ρήξη των διευρυμένων θυλακίων.

Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα μεταξύ 15-30 ετών και σπανίως πριν την εφηβεία ή μετά τα 40, ενώ οι άνδρες επηρεάζονται 2,2 με 4 φορές συχνότερα από τις γυναίκες.

Η έναρξη της νόσου ωστόσο, παρατηρείται νωρίτερα στις γυναίκες και εκτιμάται ότι σχετίζεται με την έναρξη της εφηβείας τους.

Αν και οι αιτίες που την προκαλούν δεν έχουν επιβεβαιωθεί, ως κύριες περιγράφονται οι εξής:
-Ορμόνες
-Τριχοφυΐα
-Τριβή
-Φλεγμονή

Αντιμετώπιση

Η θεραπευτική προσέγγιση της νόσου επιτυγχάνεται με βάση την κλινική εκδήλωσή της. Οριστική θεραπεία επιτυγχάνεται μόνο χειρουργικά με Laser ή Νυστέρι.

Συνηθέστερα παρατηρούνται τρεις μορφές της νόσου:

-Απλή παρουσία ψηλαφητού ογκιδίου με ή χωρίς στόμιο. Θεωρείται ιδανική η στιγμή για χειρουργική αφαίρεση.

-Παρουσία αποστήματος με γενικά σημεία και συμπτώματα, όπως πυρετός, λευκοκυττάρωση, ανορεξία

-Τοπικός πόνος κι ερυθρότητα χωρίς ψηλαφητό εύρημα. Ίσως είναι η πρωϊμότερη μορφή, αντιμετωπίζεται με αντιβιοτική αγωγή και θερμά λουτρά. Ενδεχομένως η θεραπεία να είναι οριστική. Άλλοτε υποτροπιάζει κι επανεμφανίζεται με τη μια ή την άλλη μορφή.

Στην οξεία φάση (απόστημα) απαιτείται άμεση χειρουργική διάνοιξη και χειρουργικός καθαρισμός.

Κλασική αντιμετώπιση Κύστης Κόκκυγα:

-Να μείνει ανοιχτό, οπότε ο ασθενής θα χρειαστεί να κάνει αρκετές αλλαγές (επί ενάμισι έως δυο μήνες) μέχρι να κλείσει το τραύμα.

-Να κλειστεί με ράμματα από τον χειρουργό (κλειστή μέθοδος), όπου ο ασθενής θα χρειαστεί να κάνει δύο αλλαγές και στη δέκατη ημέρα αφαιρούνται τα ράμματα και η κύστη έχει θεραπευθεί οριστικά.

Επαναστατική Θεραπεία της Κύστης με Laser:

Πολύ σύντομη θεραπεία περίπου 15 λεπτά.
Εντελώς ανώδυνη και αναίμακτη μέθοδος.
Δεν δημιουργεί χειρουργικό τραύμα,δεν χρειάζεται ράμματα.
Δεν απαιτεί νοσηλεία.
Ιδανική επιλογή για την θεραπεία υποτροπών.
Ο ασθενής επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες.